W świecie migoczącym na ekranach smartfonów i komputerów pulsują afery za miliony, jak ta z Januszem Palikotem, a w malutkim lokaliku na Saskiej Kępie koreański kucharz Young Jae Lee gotuje potrawy ze swej ojczyzny.
By zrozumieć, na czym polega wyjątkowość Heritage, wbijajcie moim śladem na róg Chełmskiej i Sobieskiego.
Potrawy o kreatywnych nazwach typu Piana party, Sexy cloud czy Obłok pełny omega mogą zaniepokoić.
W piątki, soboty i niedziele warto wpaść na występy tancerzy i śpiewaków w czerkieskach. Widziałem rolki z tego show i z pewnością pojawię się tu wkrótce, by podziwiać ekstatyczne khorumi i acharuli, a może nawet wykonać jakieś skomplikowane pas. Dzisiaj jednak czas na wyżerkę. A na służbie jednak nie tańczę.
Dlaczego pod szyldem Królewska kawa mamy wszystkie odmiany współcześnie modnych napojów z czarnookiej, ale brakuje zapiekanej z kożuszkiem w stylu Soplicowa? Zabieram się do śledztwa.
W tym nagłym i ponownym rozkwicie frankoentuzjazmu wywołanego olimpiadą zorientowałem się, że galijska fala wzbiera również w stołecznym gastro. Oto krótki przegląd nowych francuskich bistros w Mieście.
Kanapka Ruben mogła powstać jedynie w Nowym Świecie. Jej obfitość i dostępność była ważnym składnikiem American Dream.
Buzuje grill, dymią woki, ciężko dyszy ciasna kuchnia. Jarzy się czerwony neon w formie żarłocznie wyszczerzonych ust. Klimat jak z planów Quentina Tarantino
Lokale pod szyldem Gan bei działają w Białorusi, Litwie i Łotwie. W Warszawie są dwa, ja zawitałem na Chmielną.
Adama Gesslera, tego Prospero polskiego gastro, można kochać lub nienawidzić.
Lokal otwarty od niecałego tygodnia, którego szyld wisi ciągle na żyłkach, nieprzykręcony do ściany, to miejscówka przeżywająca istne oblężenie.
Tutaj zasady dobrego wychowania wpajane przez europejskie ciotki klotki nie obowiązują. Mlaszczesz, siorbiesz - znaczy, że żyjesz.
Olga Kodylova, potężna ukraińska przedsiębiorczyni, idzie przez Polskę z impetem majowej burzy. W portfolio ma Czarnomorkę, Ministerstwo Czebureków i Lviv Croissant. Jej nowa restauracja Alma to prawdziwa wieża Babel łasuchów.
Za tym bistro na Bródnie stoi ciekawa emigrancka historia. A właściwie - herstoria.
Słabo wyglądało, ale świetnie smakowało parmigiano, czyli bakłażany zapiekane z pomidorami, parmezanem i mozzarellą (33 zł). Lubię charakterystyczne kąsanie w język przez ponętną gruszkę miłości, jak brzmi jedno z malowniczych określeń tego owocu.
Jeśli miałby w tym miejscu czaić się Zły, byłby to zaiste przeciwnik niepoważny, którego łatwo byłoby pozbyć się jednym pstryknięciem paznokcia.
Po adresem Francuska 33 przez lata działał kultowy Renesans. Teraz obcięto mu ostatnią sylabę i jest Rene. A w nim szczere jedzenie.
Talerze wychodzą z zaplecza precyzyjnie wystylizowane, pozbawione drobnomieszczańskich sentymentów i raczej konceptualne. Jeśli białe szparagi, to sztuki trzy.
Restaurację Baku na Żoliborzu prowadzi mistrzyni Azerbejdżanu w szachach. I to tak, że można powiedzieć: szach mat, Warszawo!
Wchodzisz do Tehranu na tyłach Nowego Światu i z miejsca czujesz się jak w bajce.
Z dawnej ekipy tej części Zbawixa w niezmienionym kształcie przetrwała Matcha. Był to chyba pierwszy lokal, w którym Najjaśniejsza Klasa Średnia odkrywała, że japońska kuchnia nie ogranicza się do zawiniątek z ryżu i surowych ryb.
To kolejny lokal ze spisku, który powoli opanowuje Miasto. Chodzi o miejscówki prowadzone przez młodych ludzi, którzy gotują bez gastrofisiowania.
Ten lokal założyła trójka 25-latków z Japonii, którzy przed ponad rokiem postanowili wyrwać się ze swej ojczyzny, żeby zrobić gdzieś biznes i akurat znaleźli tanie bilety na samolot do Warszawy.
Serwują tu tapasy, o które będziecie walczyć ze współbiesiadnikami.
Kiedy na świecie liberalny sen zaczął zamieniać się w thriller, ukuto termin bistronomia, którym określa się nurt lokali demokratycznych. Takim miejscem jest Holy Ravioli na Żoliborzu.
Porywiste wiatry, zwały śniegu, lodowce, turnie i piargi domagają się potraw solidnych, zapewniających dobrą przyczepność i izolację od rozszalałych żywiołów.
Moją małą guilty pleasure stały się internetowe rolki, w których rosnące grono gastronautów rekomenduje ulubione lokale. Jednym z nich jest Edamame.
Na Poznańskiej mości się bezwzględny kapitalizm korporacyjny. Wraz z nim pojawia się modne gastro, a chwilę później melduję się ja.
Cymes to gwiazda aszkenazyjskiego stołu, która Pod Samsonem osiąga jakość wyjątkową. Nie na darmo nazwa tej tradycyjnej chasydzkiej potrawy stała się w polszczyźnie synonimem smakołyku. To był naprawdę cymes nad cymesami!
To bar mleczny 3.0, adresowany do klienteli dobrze sytuowanej i raczej glamourowej.
Dobrze mieć na podorędziu podręczny skrót do tego, co w Warszawie w roku 2023 jest najsmaczniejsze.
Żaden poważny krytyk kulinarny (to znaczy o wiarygodnej, profesjonalnej posturze) wraz ze mną już się tu nie zmieści.
Toast to kolejna polecajka, do której by się dostać w okolicach łykendu, trzeba odstać swoje na rześkim, grudniowym mrozie.
Z zewnątrz Rosalia wygląda niczym cytat ze słynnego obrazu Edwarda Hoppera "Nocne marki". To się sprawdza na wyświetlaczu telefonu, lajeczki się sypią. Ale Warszawa zasługuje na coś więcej niż miska z pomyjami.
Z głębokim poczuciem winy wyznaję, że za porcję T-bone'a o wadze 640 gramów, sezonowaną przez 30 dni na sucho, składającą się z polędwiczki, rostbefu i plastra foie gras wydałem w tym miejscu 325 zł, czyli więcej niż wynosi przeciętna dniówka większości moich rodaczek i rodaków.
Menu podzielono na pięć części, nazwanych w stylu Piasta Kołodzieja: Popas, Pieńki, Zalewajki i polewki, Obiata i Wety.
Był ogromny, za pomocą linijki zmierzyłem jego średnicę, która wynosiła 30 cm.
W Darach Natury w sobotnie południe jest tłumnie. Miejsca przy okrągłych stolikach z pociętych pni starych drzew oraz większym ze starych desek, poobtykanym mchem i szyszkami, zajmują głównie grupy młodzieży oraz pogodne panie w dojrzałym wieku. Podejrzanie dużo tych pań.
Dziś w branży gastro "wielkie poruszenie, ci odlatują, ci zostają". Zaraza, wojna, kryzys kładą pokotem kolejne lokale, na których zgliszczach następni śmiałkowie próbują budować nowe imperia. Niewiele pojawia się całkiem nowych adresów. Wyjątkiem jest Kuk.
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.