ARFID to zaburzenie polegające na unikaniu lub ograniczaniu przyjmowania pokarmów. Dla dziecka z ARFID zjedzenie pomidora może być tak obrzydliwe, jak dla nas byłoby zjedzenie żywego ślimaka. Dorosłym trudno to zrozumieć.
- Ciało jest naszym domem, z którego nie możemy się wyprowadzić. Możemy go w pewnym stopniu zmieniać, ale będziemy mieszkać w nim do końca życia - mówi Katarzyna Wiecheć, psycholożka, psychoterapeutka i wykładowczyni Uniwersytetu SWPS.
Jedzenie stało się dla nas narzędziem do osiągania wielu różnych celów. Ma być sposobem samokontroli. O filmie "Club zero" rozmawiamy z prof. Barbarą Józefik, psycholożką i psychoterapeutką
Czasem ciało mówi zamiast umysłu, wytwarzając objaw, który świadczy o tym, jak rozgrywane są wewnątrzpsychiczne konflikty. Bezdechy, duszności często wiążą się z lękiem przed odrzuceniem, z poczuciem bycia niekochanym. Kłopoty z zatokami mogą świadczyć o powstrzymywaniu lęku. Przypominamy rozmowę z Agnieszką Iwaszkiewicz, psychoterapeutką
Jeden z współtwórców "Płytkiego faceta" przytulił ją pewnego dnia i zauważył, że schudła. Ona odebrała to jako komplement. On skarcił ją: "Kręcenie tego filmu jest uzależnione od tego, że nie chudniesz!"
Wdzięczność zmienia nasz mózg i ciało. Jest antidotum na stres - mówi autorka "Dzienników wdzięczności" Janice Kaplan
- Pacjenci podatni na anoreksję to zwykle dobre uczennice, dobrzy uczniowie z perfekcyjnym podejściem do swojego ciała i osiągnięć w różnych obszarach swojego życia. Czują, że wszystko muszą robić na sto procent - mówi Maria Sobieszek, psychodietetyczka z Łodzi.
Nie boi się już jedzenia, chociaż przez kilka lat miała w głowie swoje "zapalniki". - Wiedziałam, że jak tylko zjem coś z tego, to popłynę i zacznę się objadać - mówi Maja Makowska, triatlonistka z cukrzycą i bulimią
Masz piękną, mądrą i wrażliwą córkę. I pewnego dnia zauważasz, że kawałek po kawałku zabiera ci ją choroba. Anoreksja, z którą mierzy się coraz więcej dzieciaków. - Jeśli nic nie zrobię, Olę czeka śmierć - mówi mama 15-latki z Jastrzębia-Zdroju, która zbiera pieniądze na leczenie córki.
Prawie każda dziewczyna z bulimią marzy, by mieć anoreksję. Często w gabinecie słyszę: "dlaczego mam bulimię, wolałabym być tak chuda jak one". I może się zdarzyć, że osoba chorująca na bulimię przejdzie w kierunku anoreksji - rozmowa z Jagodą Różycką, psychodietetyczką, autorką książki "Zaburzenia odżywiania u dzieci i młodzieży"
Na diagnozę czeka się średnio 9 lat. U dorosłych ta choroba często daje niespecyficzne objawy. Aleksandra była u czterech gastrologów zanim postawiono trafne rozpoznanie. Choroba przemeblowała jej życie.
W niecałe 3 minuty od założenia nowego konta na TikToku dla 13-latka aplikacja zaproponowała film dotyczący samobójstwa. W 8 minut algorytm TikToka zaserwował filmy o zaburzeniach odżywiania. Co 39 sekund aplikacja podsuwała filmy z innymi potencjalnie niebezpiecznymi treściami.
W pierwszej wersji teledysku wyreżyserowanego przez Taylor Swift artystka wchodzi na wagę łazienkową, której tarcza pokazuje napis "fat", czyli "gruba". Scena szybko została skrytykowana za utrwalanie fatfobii, po czym usunięta.
"Dlaczego tak wyglądam?! Muszę natychmiast coś z tym zrobić! Moje ciało ze mną nie współpracuje! Jest wstrętne!" - ciągle to słyszę w gabinecie. Rozmowa z Elżbietą Lange, psychodietetyczką, autorką książki "Emocje na talerzu"
Zaburzenia odżywiania stają się coraz powszechniejsze, jednak w większości są niezdiagnozowane lub diagnozowane zbyt późno. A wiele ich rodzajów - jak na przykład anoreksja - to choroby śmiertelne
"Od tych spodenek wszystko się zaczęło. Powiedziano mi, że grubo w nich wyglądam". Natalia Parandyk zrobiła projekt artystyczny o zaburzeniach odżywiania. Sama ich doświadczyła.
Gdybym mogła cofnąć się w czasie, to przekonałabym samą siebie: "idź, powiedz o tym komuś, poproś o pomoc" - mówi Aleksandra Pakieła, która w powieści "Oto ciało moje" opowiada historię chorującej na bulimię Natalii
Detoksy i ortodoksy - tylko jedzenie daje ukojenie. Oto żydowska opowieść o pożądaniu, apetycie i seksie.
"Za każdym razem, kiedy coś zjadłam, pojawiała się myśl, że muszę to zwymiotować. I tak przez 15 lat"
Waga była nieubłagana: 37 kg przy 163 cm wzrostu, diagnoza: anoreksja. Moje przyjaciółki do dziś z rozrzewnieniem wspominają beztroskie czasy studenckie, ja pamiętam tylko tyle, że próbowałam przetrwać kolejny dzień.
"Czyjąś większą wagę traktujemy jak zaproszenie do jej skrytykowania. Krytykujemy, bo wydaje nam się, że osoby otyłe nie mają pojęcia o swoim wyglądzie i w domu brakuje im luster". Rozmowa z Magdaleną Hajkiewicz-Mielniczuk, psychodietetyczką i założycielką profilu "Wiem, co jem".
"W okresie dojrzewania na skutek zmian hormonalnych zachodzą duże zmiany w procesie postrzegania samych siebie. Zmienia się też ciało. Niektóre nastolatki boją się tego, chcą zachować kontrolę nad sobą i swoim życiem. Przestają jeść". Rozmowa z Michaelem Elpersem, berlińskim psychiatrą dzieci i młodzieży.
- Psychiatrzy zakładają, że mam wstręt do jedzenia, a ja go nigdy nie miałam. Zakładają, że wymiotuję, a ja nigdy nie wymiotowałam - mówi Zuzia, która choruje na anoreksję i od roku jest w stanie zagrożenia życia. Ciągle czeka na miejsce w szpitalu na oddziale psychiatrycznym
Jedzą w poczuciu winy i wstydu - tak szybko, że nawet nie czują smaku pożywienia. Osoby dotknięte zespołem nocnego jedzenia nie są w stanie powstrzymać się przed jedzeniem w nocy
Ciągle jada jak w zegarku, co cztery godziny. Gotuje tylko sama. Zna składy wszystkiego, co kupuje: od artykułów spożywczych po chemię i kosmetyki.
- Bałam się wyjść wieczorem, bo wciąż myślałam o tym, co tam będzie do jedzenia - mówi Malika Tomkiel*, dziennikarka chora na anoreksję
"Kobieta przy telefonie odpowiedziała: 'Powiedz swojej przyjaciółce, że ma niesamowite szczęście, że żyje. I powiedz jej, że jeśli tak dalej pójdzie, wkrótce umrze'. Wtedy po raz pierwszy zdałam sobie sprawę, że mam problem". O swojej anoreksji opowiada Tamara Weber, szwajcarska ekspertka i doradczyni w zakresie leczenia zaburzeń odżywiania
Kilka dni temu miałam wielką ochotę na kanapkę z masłem orzechowym i dżemem. Zjadłam i poczułam wyrzuty sumienia. Nie udało mi się sprowokować wymiotów. Biegałam więc dopóki telefon nie wyświetlił mi, że spaliłam 1000 kcal.
Najpierw objadała się co 2-3 dni, potem od południa, pod koniec od rana do wieczora. Wchodziła do sklepu kupowała jedzenie, w drodze do kolejnego je zjadała
"Anoreksja ma najwyższy wskaźnik śmiertelności wśród wszystkich zaburzeń psychicznych. Śmierć jest związana z jednej strony z wyniszczeniem, a z drugiej z samobójstwami"
Walczę z anoreksją. Myślę, że w dzisiejszych czasach możemy mówić o epidemii zaburzeń odżywiania. W przeciwieństwie do COVID-19 ta choroba często przenoszona jest poprzez social media.
- Stajesz przed lustrem i widzisz wielkie uda, fałdy na brzuchu i rękach, pyzate poliki. Postać "Grubej Dupy" jest wcieleniem tych wszystkich groteskowych lęków - mówi Yelyzaveta Pysmak. Animacja studentki Filmówki była pokazywana na słynnym festiwalu SXSW w Teksasie.
Sprzątałam pokój córki i znalazłam za łóżkiem kilka wyschniętych kanapek. Od pewnego czasu zauważyłam, że moja 12-letnia córka zjada mniejsze porcje na obiad, unika podjadania, a kolację zabierała do pokoju. Czy to może być anoreksja?
Wypracowałam kilka fraz, które powtarzałam do znudzenia: "Kocham cię", "Nie pozwolę ci zagłodzić się na śmierć", "Musisz to zjeść". I czekałam, aż skończy posiłek. Rozmowa z Harriet Brown, autorką książki "Kiedy jedzenie wymaga odwagi".
Tego, na co masz ochotę, nie jedz w strachu i ukryciu. Masz ochotę na lody? Zjedzcie je całą rodziną na tarasie. W jedzeniu nie ma nic złego
Ciało służy nam przez całe życie, jest częścią nas, dlaczego więc tak często go nie lubimy, nie szanujemy? O tym, czym jest ciałopozytywność i ciałoneutralność, oraz o tym, co sprawia, że nie żyjemy w zgodzie z własnym ciałem rozmawiam z Agatą Ziemnicką, dietetyczką, psycholożką, założycielką Fundacji Kobiety bez diety.
Moje życie z matką było nieustannym obserwowaniem, czy ta druga nie oszukuje. Wszystkie rozmowy i kłótnie dotyczyły jedzenia. Ile co ma kalorii, co jest zdrowsze, a czego nie warto jeść, bo tłuste.
20 tys. osób rocznie trafia do szpitali z poważnymi zaburzeniami odżywiania - to blisko 40 proc. więcej niż jeszcze dwa lata temu. Jedną czwartą stanowią dzieci, najmłodsze nie mają nawet dziewięciu lat. Eksperci alarmują, że winne są reklamy i media społecznościowe.
Ja, Ania - "ogarnięta" studentka, świetna koleżanka, wyróżniająca się pracownica, ambitna sportsmenka.
Popularna blogerka plus size zwraca uwagę na dwie strony hejtu w internecie. Pokazała, że jednocześnie otrzymuje komentarze krytykujące ją i za tycie, i za chudnięcie.
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
